Hoe kijk jij naar jezelf?

Het gesprek met jezelf voer je in je hoofd. Allerlei gedachten passeren elk moment door je hoofd, ook de oordelen over jezelf. Hoe praat jij tegen jezelf? Hoe zie jij jezelf? Zie jij alleen je oneffenheden en wil je alles glad strijken? Ben je misschien (té) voorzichtig of verbloem jij je? Heb je gedachtes over of je bijvoorbeeld wel vrouwelijk (of mannelijk) genoeg bent? Ben je tot nu toe veelal opzoek naar jezelf geweest en voelt het alsof je nog steeds niet jezelf gevonden hebt? Kan het nooit goed genoeg zijn? Wordt het je wel eens te veel en heb je alleen nog maar mist in je hoofd, alles is wazig en onzeker? 

We kunnen best wel erg streng en hard voor onszelf zijn... Best confronterend om zo het dialoog in mijn hoofd beeldend te maken (en te delen). Mijzelf in stukjes knippen en vooral ook het maken van een prop, het verkreuken van mijn eigen portret, mijzelf, dat voelde heel heftig. Alsof ik een fout was, wat over moest, zoals een tekening. Je propt het papier in elkaar, gooit het over je schouder en pakt een nieuw papiertje... Dat kan natuurlijk niet met jezelf. Dit voelt niet goed. Het gesprek met mijzelf, in mijn hoofd, voor de spiegel mag veranderen! Ik voel dat ik liever mag en wil zijn voor mijzelf. Want dit heftige, negatieve gesprek zorgt er niet voor dat ik verder kom! 

Ik hoop dat jij ook naar jezelf kijkt zoals het laatste portret. Kijk jezelf eens diep in de ogen aan in de spiegel en zeg dat je van hem/haar houd! Ik houd van mij! Met al mijn imperfecties, zelfs de kritische stemmetjes. Die verdienen nog meer liefde, zodat ze zich gezien voelen, zodat ik mij gezien voel en alleen maar kan groeien! 

Maakt deze serie veel bij jou los en voel je dat het je trekt om misschien ook jouw kwetsbare kant te belichten? In de spotlight te zetten, jezelf zien, ook de kant die je liever niet aankijkt? Door het aan te kijken, de aandacht te geven die het vraagt, ontstaat er ruimte, verwerking en acceptatie.  Stuur mij gerust een bericht als je voelt dat dit iets is wat je zou willen doen. Dan bellen we even, ik luister graag naar je om te kijken of ik iets voor je kan betekenen, op een rustige, open, liefdevolle en veilige manier!

Ook jouw verhaal mag gehoord, gezien en gevoeld worden!